เอ้า เหล่าดอกไม้

ดั่งดอกไม้ขึ้นอยู่ตามริมทางเดิน เสริมความเพลิดเพลินแก่ผู้พบเห็น
ปากก็ร้อง ท้องก็บ่นว่าจำเป็น มื้อเช้ามื้อเย็นยังไม่ตกลงท้อง
จากชีวิต ลูกผู้ชายบ้านนอก มุ่งเข้ามาบางกอกซุ่มเสี่ยงโชค ชะตา
เก็บเอาฝันมาจากบ้านนอกคอกนา เติมแต่งคอร์ดกีตาร์ ร้องเพลง เพื่อชีวิต

เคยแอบฝัน ว่าอยากเป็นผู้ โด่งดัง ร้องเพลงฝรั่ง และเพลงไทยสากล
และชีวิตเมื่อเปลี่ยนฟ้าหลายฝน อยู่ข้างคนยากจน ทำให้เราเปลี่ยนใจ
เมื่อมนุษย์ยังไม่ยอมจนตรอก มันย่อมมีทางออก ไม่ทางหนึ่งก็ทางใด
ช่วยสังคมให้เปลี่ยนแปรแก้ไข เป็นประชาธิปไตย ในฐานะ ศิลปิน

.ศิลปินศิลปะเพื่อชีวิต ใครบ้างล่ะเคยคิด ว่าเขาก็มีคุณค่า
ถึงแต่งตัว คลับคล้ายจะคนบ้า หนวดเคราเสื้อผ้า ใส่แว่นตาโพกหัว
แต่ความดีที่มีอยู่ในใจตัว ได้บดบังรูปชั่ว รูปโฉมอัปลักษณ์

ดั่งดอกไม้ ขึ้นอยู่กลางใจมวลชน ให้ยามหมองหม่น มีเสียงเพลงเป็นเพื่อน
เพื่อชีวิตลิขิตไม่เคยลืมเลือน คนจนกลาดเกลื่อน เป็นสำคัญมั่นคง
เพื่ออนาคตลูกหลานข้างหน้า ถึงต้องเสียน้ำตา แบบไม่ต้องเสียใจ
เดินมาถูกทาง กันแล้วและมิตรสหาย แม้เป็นแค่ดอกไม้ อยู่ที่ริมทางเดิน

เรามาถูกทาง กันแล้วและมิตรสหาย แม้เป็นแค่ดอกไม้ ...อยู่ที่ริมทางเดิน